Ako se ostavi da gingivitis dugo deluje, on prelazi u parodontopatiju.

Tom prilikom dolazi do razaranja vlakana koje drže zub u zubnoj čašici (alveoli), do propadanja kosti oko zuba i do stvaranja takozvanih parodontalnih džepova.

Nezgodna strana ove bolesti što ona počinje bezbolno i neprimetno. Obično se prilikom pranja primeti da desni u pojedinim regionima vilice krvare, ali pacijent često pogrešno zaključi da je to zbog energičnijeg pranja zuba. U takvoj situaciji on zaključi (opet pogrešno) da to mesto treba da izbegava prilikom pranja. Time on još više pogoršava situaciju, krvarenja postaju sve obilnija, bolest uzima maha.

Ovo oboljenje se nikada samo od sebe ne zaustavlja. U kasnijim fazama bolesti, kada je došlo do propadanja vlakana koja drže zub u zubnoj čašici, dolazi do klaćenja zuba. Sa napredovanjem bolesti dolazi i do gubitka kosti, klaćenje zuba je tada izuzetno izraženo, parodontalni džepovi su stalno prisutni, gingiva stalno krvari i tako se stvara slika prave parodontopatije.

Šta lekar treba da uradi?

Napraviće plan terapije, koji je strogo individualan i odnosi se na svakog bolesnika posebno. U principu, treba da smiri urgentno stanje (incizijom apscesa, eventualno davanjem antibiotika). Potom će da odstrani dentalni plak, ukloni meke naslage, da ukloni zubni kamenac, koriguje loše ispune, zameni loše protetske radove, da obuči pacijenta o održavanju higijene.

Inicijalno lečenje sastoji se od dva osnovna dela. Pod prvim delom podrazumijevamo motivaciju i edukaciju bolesnika. Stomatolog mora bolesniku dati jasna uputstva o održavanju oralne higijene, o metodi četkanja zuba, o izboru pravilne četkice, zubne paste, da mu objasni važnost upotrebe zubnog konca te namenu pomoćnih sredstva oralne higijene. Bolesniku se mora skrenuti pažnju na naslage plaka na pojedinim zubima. Kako je plak bezbojan i nevidljiv, u tu svrhu koriste se plak relevatori koji oboje naslage plaka i na taj način ih učine vidljivim.

U drugi deo lečenja spada uklanjanje površinskog zubnog kamenca (dakle onoga koji se nalazi iznad ruba gingive) i svih površina na zubima koje bi mogle akumulirati zubni plak, odnosno kamenac. U tu svrhu moramo sanirati postojeće kariozne lezije, ispolirati stare ispune («plombe»), zameniti stare ispune koji su neadekvatni, tj. koji su napukli ili koji više dobro ne naležu uz rub zuba.

Naravno ako bolesnik pati od neke sistemske bolesti koja smanjuje opštu otpornost i imunitet organizma, a time pospešuje nastanak paradontoze (dijabetes), pre sledeće faze lečenja potrebno je bolest staviti pod kontrolu. Stoga je važna saradnja stomatologa i doktora opšte medicine koji prati bolest. Dok se ne stavi pod kontrolu šećerna bolest, visok holesterol, trigliceridi, te dok se ne izleči hipovitaminoza C i manjak kalcijuma ne možemo očekivati dobre rezultate u liječenju paradontopatije.

Sve ovo dovodi do smirenja zapaljenja desni. Nakon toga treba da obradi parodontalne džepove (takozvana "kiretaža" gingivalnih džepova)